Antoni Wit
fot. Juliusz Multarzyński
Dyrektor Naczelny i Artystyczny Filharmonii Narodowej od stycznia 2002. Wcześniej kierował zespołami: Filharmonii Pomorskiej (1974-77), Orkiestry i Chóru Polskiego Radia i TV w Krakowie (1977-83), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (1983-2000), Orquesta Filarmónica de Gran Canaria (1987-92).
Od sezonu 2010/2011 objął funkcję pierwszego gościnnego dyrygenta Orquesta Sinfónica de Navarra w Pampelunie.
Studiował dyrygenturę u Henryka Czyża w PWSM w Krakowie, ukończył również studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działalność zawodową rozpoczął jako asystent Witolda Rowickiego w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Po otrzymaniu II nagrody w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta von Karajana w Berlinie w 1971 roku został asystentem patrona konkursu.
Występował niemal we wszystkich ośrodkach muzycznych Europy, Azji, Australii i obu Ameryk.
Dyrygował m.in. Berliner Philharmoniker, Staatskapelle Dresden, Tonhalle-Orchester Zürich, Royal Philharmonic, Philharmonia Orchestra, BBC Symphony Orchestra, Orchestre Symphonique de Montréal, Orchestra dell’Accademia di Santa Cecilia, Orchestre de la Suisse Romande, NHK Symphony Orchestra/Tokyo, Filharmonią Petersburską. W maju 2009, wraz z Orkiestrą Symfoniczną Radia Czeskiego, zainaugurował 64. Festiwal „Praska Wiosna”.
W ostatnich sezonach prowadził m.in. orkiestry La Scali w Mediolanie, Budapest Festival Orchestra, Ulster Symphony Orchestra (Belfast), Petrobras (Rio de Janeiro), Duisburger Philharmoniker, Berner Symphoniker, China Philharmonic (Pekin), Szanghai Symphony Orchestra, Denver Symphony Orchestra, New Zealand Symphony Orchestra, orkiestrę Teatro Colón (Buenos Aires), Weimar Staatskapelle, Royal Philharmonic Orchestra (na festiwalu Montreux), orkiestry w Liège, Brukseli, Bilbao i Barcelonie.
W roku 2011 zasiada w kapitule nagrody Premio Príncipe de Viana de Navarra, a jesienią 2012 roku będzie przewodniczył jury Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
Nagrał około 200 płyt, które otrzymały liczne nagrody (m.in. sześć nominacji do Grammy, Diapason d’Or i Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie, Cannes Classical Award, ICMA, cztery polskie Fryderyki). Nagrania obejmują dzieła polskich kompozytorów: Paderewski, Wieniawski, Karłowicz, Szymanowski, Lutosławski, Penderecki, Kilar, jak również utwory światowej literatury – m.in. przyjęte z wielkim uznaniem krytyków interpretacje dzieł Mahlera i R. Straussa. W ostatnim czasie zarejestrował utwory Moniuszki, Góreckiego, Weinberga, Brahmsa i Dvořáka. Należy do nielicznego grona artystów na świecie, których płyty sprzedano w łącznym nakładzie niemal pięciu milionów egzemplarzy.
Profesor dyrygentury Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
