Giampiero Sobrino

Uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie klarnetu z najwyższą oceną. Brał udział w prestiżowych konkursach międzynarodowych w Genui, Rzymie, Palmi, Anconie, Turynie, Stresa, Martigny, Colmar i w Paryżu.

W wieku dwudziestu lat został pierwszym klarnecistą w Orchestra Sinfonica della RAI di Torino, a także w orkiestrze filharmonii turyńskiej. Na tym stanowisku pozostał bez przerwy do 1994 r. Dziesięć lat później otrzymał posadę pierwszego klarnecisty w orkiestrze Fondazione Arena di Verona.

Giampiero Sobrino poświęca wiele czasu zajęciom pedagogicznym, nauczając w szkołach muzycznych, a także prowadząc kursy mistrzowskie w Saluzzo (Włochy), a także we Francji, Hiszpanii i Kanadzie. Bierze udział w koncertach i w nagraniach muzyki kameralnej.
Brał udział w wilu sympozjach dyrygentów pod kierunkiem mistrzów takich jak Carlo Maria Giulini i Sergiu Celibidache.

W trakcie kariery artystycznej miał okazję współpracować z największymi dyrygentami i kompozytorami naszych czasów: Solti, Bernstein, Levine, Rostropowicz, Lorin Maazel, Temirkanow, De Burgos, Muti, Pretre, Sawallich, Giulini, Mehta, Chailly, Sinopoli, Oren , Lombard, Berio, Boulez, Donatoni, Rutter, Battistelli i Vacchi.

Sobrino został wybrany przez G. Bertiniego na stanowisko solisty w Lizbońskiej Orkiestrze Filharmonicznej. Z Sergiu Celibidache odbył długie tournée koncertowe z orkiestrą Schleswig-Holstein.

Dzięki opanowaniu bardzo rozległego repertuaru mógł brać udział w wielu prestiżowych festiwalach międzynarodowych, w tym w weneckim Biennale, festiwalu mozartowskim w Pradze, September Musicale di Torino, Festival d’Automne w Paryżu, Panathenaic, festiwalu w Alicante, w Aix-en- Provence, Samobor, w Alba Music Festival, International Festival of the Arts w Nowym Jorku, w pałacach Petersburga, w serii River Concerts w stanie Maryland (USA), w Centrum Schoenberga w Wiedniu, a także w salach koncertowych w Rzymie (RAI, Pałac Laterański, Instytut Muzyki), Zagrzebiu (Sala Vatroslava Lisinskiego z Chorwacką Orkiestrą Kameralną), w Neapolu (Maggio Musicale), Padwie (z zespołem Venetian Soloists), w Hamilton (z National Orchestra of Canada), L’Aquila (z towarzyszeniem Solisti Aquilani), w Bangkoku (Thailand Philharmonic), Weronie (Theatre Philharmonic) , Petersburgu (z Orkiestrą Ermitażu), Salerno (Teatro Verdi), Monako (z orkestrą kameralną), w Pordenone i w Trieście (Teatro Verdi), w Turynie (z orkiestrą RAI i z orkiestrą filharmoniczną), w Tubingen (z Orkiestrą KameralnąFilharmonii w Kijowie) i w Reggio Calabria (Theatre Chile). Sobrino wykonywał utwory Mozarta, Salieriego, Donizettiego, Mercadante, Ponchiellego, Webera, Rossiniego, Straussa, Brucha, Debussy’ego, Coplanda, Finziego, Berio, Bernsteina, Shawa, a także premierowe wykonania koncertów Vacchiego, Glue, Galante i Bacalova.
Sobrino odniósł wielki sukces grając koncert Mozarta w Carnegie Hall z New England Symphony, z orkiestrą Philarmonii Sudeckiej w Krakowie, z Orkiestrą Filharmonii Pekińskiej, z Orkiestrą Filharmoniczną w Toulon, z Orchestra’ Estado of Mexico i z Orkiestrą Państwową w Atenach. W wykonaniach koncertów Webera soliście towarzyszyły Filharmonia Sofijska, a także orkiestry w Jerozolimie, Lizbonie i Belgradzie. Koncert Coplanda wykonywał z Israel Raanana Symphonette, z orkiestrą filharmonii w Kijowie, z Montreal Chamber Orchestra i z Camerata Bohemica Prague. Wariacje na temat Rossiniego i koncert Mercadante wykonywał z zespołem Moscow Virtuosi, z Czeską Orkiestrą Narodową i z Marsylską Orkiestrą Filharmoniczną. Sonatę Brahmsa w orkiestracji Berio wykonywał z Torontońską Orkiestrą Symfoniczną i z Filharmonią w Wittembergii. W 2012 roku Sobrino wystąpi między innymi w Carnegie Hall i w Lincoln Center w Nowym Jorku, a także na festiwalach międzynarodowych w Awinionie, Pradze, Taipei, Budapeszcie, Montevideo, Nancy, Bratysławie, Sztokholmie, St. Gallen, Zurychu, a także we Włoszech w Catanii, Bolonii, Padwie, Lecce, Genui, Turynie, Neapolu i w Martina Franca.